Δ-4.3, Κατά θεόν πένθος, (21/4/21).

ΕΝΑΣ Γέροντας ἔδωσε αὐτή τή συμβουλή σέ κάποιο νέο, πού τόν παρακαλοῦσε νά τοῦ εἰπῆ πῶς νά σωθῆ:

- Βίασε τόν ἑαυτό σου, τέκνον, νά κάνη ὄ,τι κάνουν οἱ κατάδικοι στή φυλακή. Τούς ἀκοῦς νά ρωτάνε διαρκῶς μέ τήν ἀγωνία ζωγραφισμένη στά πρόσωπά τους:

- Ποῦ εἶναι ὁ Ἡγεμῶν; Πότε έρχεται; Μήπως δόθηκε χάρις; Τρέμουν καί κλαῖνε περιμένοντας τή στιγμή πού θά τούς πάρουν γιά νά τούς ὁδηγήσουν στόν τόπο τῆς ἐκτελέσεως. Λέγε κι ἐσύ στό λογισμό σου: Οἱ ἁμαρτίες μου μέ κατεδίκασαν. Πῶς θ’ άντικρύσω τόν δίκαιο Κριτή; Τί θ’ ἀπολογηθῶ; Πένθησε καί κλᾶψε γι’ αὐτές, γιά νά σωθῆς.

[Ἀπό τό βιβλίο "Σταλαγματιές από την πατερική σοφία", ἀδ. Θεοδώρας Χαμπάκη, Κεφ. Δ, παρ. 4.3]