ΔΙΗΓΟΥΝΤΑΙ οἱ βιογράφοι τοῦ Ὁσίου Εὐθυμίου τοῦ Μεγάλου, πώς ἀνάμεσα στ’ ἄλλα χαρίσματα πού τοῦ εἶχε δώσει ὁ Θεός, ἦταν καί τοῦτο: ὅταν ἱερουργοῦσε, γιατί εἶχε τό άξίωμα τῆς ἱεροσύνης, ἔβλεπαν οἱ μαθηταῖ του, ὅσοι τουλάχιστον ἦσαν ἄξιοι, ἅγιο ἄγγελο νά τόν ἐξυπηρετῆ μέσα στό Ἅγιο Βῆμα.
Ὅταν οἱ Μοναχοί τόν πλησίαζαν νά κοινωνήσουν, ἔβλεπε στά πρόσωπά τους ὁ Ὅσιος ποιοί ἦταν προετοιμασμένοι καί ποιοί ἀπροετοίμαστοι ἤ καί ἀνάξιοι νά προσέλθουν κι΄ εὐθύς τούς ἐμπόδιζε. Ὕστερα τούς καλοῦσε σέ ἐξομολόγησι γιά νά καθαρίσουν τήν ψυχή τους.

[Ἀπό τό βιβλίο "Σταλαγματιές από την πατερική σοφία", ἀδ. Θεοδώρας Χαμπάκη, Κεφ. Ε, παρ. 4.1]