ΚΑΠΟΙΟΣ ἀρχάριος Μοναχός παρακάλεσε τόν Ἀββᾶ Ροῦφο νά τόν διδάξη τί εἶναι ἡσυχία καί σέ τί ὠφελεῖ τόν ἄνθρωπο.
- Ἡσυχία, ἀποκρίθηκε ὁ Γέροντας, εἶναι νά εἶσαι κλεισμένος στό κελλί σου μ’ ἐπίγνωσι καί φόβο Θεοῦ, διώχνοντας μακριά ἀπό τήν ψυχή σου τή μνησικακία καί τήν ὑψηλοφροσύνη. Αὐτή ἡ ἡσυχία γεννᾶ πολλές ἀρετές καί προφυλάσσει τήν ψυχή ἀπό τίς ἐπιθέσεις τοῦ πονηροῦ. Ἡ συχνή ἐνθύμησι τοῦ θανάτου θά σέ βοηθήση νά τήν ἀποκτήσης, τέκνον. Κι’ αὐτή πάλι θά σέ ὁδηγήση μέ βεβαιότητα νά βρῆς τή σωτηρία σου.

[Ἀπό τό βιβλίο "Σταλαγματιές από την πατερική σοφία", ἀδ. Θεοδώρας Χαμπάκη, Κεφ. Στ, παρ. 1.9]