ΣΥΝΑΝΤΗΣΑ ἐγκρατευτᾶς σ’ αὐτήν ἐδῶ τήν ἔρημο, ἔλεγε ἕνας ἀπό τούς πατέρας, πού ἑβδομῆντα ὁλόκληρα χρόνια δέν ἔβαλαν στό στόμα τους τίποτε ἄλλο, ἐκτός ἀπό ἀγριοβότανα καί καρπούς φοινίκων.

[Ἀπό τό βιβλίο "Σταλαγματιές από την πατερική σοφία", ἀδ. Θεοδώρας Χαμπάκη, Κεφ. Θ, παρ. 1.7]

 

ΚΑΠΟΙΟΣ πολύ γέρος ἐρημίτης ἀρρώστησε καί βασανιζόταν μόνος του, γιατί δέν βρισκόταν σ’ ἐκείνη τήν ἐρημιά ἄνθρωπος νά τόν φροντίση. Βλέποντας τήν ὑπομονή του ὁ Θεός, φώτισε ἐνα νέο Μοναχό νά πάῃ ὥς τήν καλύβα του. Σάν τόν βρῆκε βαρειά ἄρρωστο, στάθηκε μέ ἀγάπη στό πλευρό του νά τόν ἀνακουφίσῃ. Τόν ἔπλυνε, του ἔφτιαξε ἕνα ἀχυρένιο στρῶμα καί τοῦ μαγείρεψε λίγο φαγητό.
- Πίστεψέ με, ἀδελφέ, τοῦ εἶπε μ’ εὐγνωμοσύνη ὁ Γέροντας, πώς εἶχα ἐντελῶς ξεχάσει ὅτι ὑπάρχουν τέτοιες ἀναπαύσεις στούς ἀνθρώπους.
Τήν ἄλλη μέρα ὁ ἀδελφός τοῦ ἔφερε λίγο κρασί γιά νά τόν τονώση. Σάν τό εἶδε ὁ Γέροντας, δάκρυσε καί ψιθύρισε:
- Τέτοια περιποίησι δέν περίμενα μέχρι τόν θάνατό μου.

[Ἀπό τό βιβλίο "Σταλαγματιές από την πατερική σοφία", ἀδ. Θεοδώρας Χαμπάκη, Κεφ. Θ, παρ. 1.8]

 

Ὁ ἈΒΒΑΣ Ἰωσήφ συμβουλεύτηκε τόν Ὅσιο Ποιμένα πώς νά ἐγκρατεύεται στό φαγητό.
- Τρῶγε λίγο κάθε ἡμέρα, τοῦ εἶπε ὁ Γέροντας, ἀλλά χωρίς νά χορταίνῃς.
- Ὅταν ἦσουν νέος, Ἀββᾶ, δέν ἔτρωγες κάθε δυό μέρες;
- Κι ὁλόκληρη βδομάδα ἔμενα ἄσιτος, πρόσθεσε ὁ Ὅσιος. Ἀλλά οἱ Πατέρες πού δοκίμασαν πολλῶν εἰδῶν ἀσκήσεις, βρῆκαν πώς πιό ὠφέλιμο γιά τόν μοναχό εἶναι νά τρώγῃ λίγο κάθε μέρα. Αὐτή εἶναι ἡ μέση καί βασιλική ὁδός. Οἱ ὑπερβολές εἶναι τῶν δαιμόνων.

[Ἀπό τό βιβλίο "Σταλαγματιές από την πατερική σοφία", ἀδ. Θεοδώρας Χαμπάκη, Κεφ. Θ, παρ. 1.9]