ΑΛΛΟΤΕ πάλι μήνυσε στὸν παραπάνω Ὅσιο ὁ πατριάρχης πὼς θὰ πήγαινε
στὸ κελλί του νὰ τὸν ἐπισκεφθῇ καὶ τὸν παρακαλοῦσε νὰ τὸν δεχθῇ.
- Ἂν δεχτῶ τὴν ἁγιοσύνη σου, τοῦ παρήγγειλε ὁ Ὅσιος, θὰ πρέπει ν’
ἀρχίσω νὰ δέχωμαι κι ὅλους τους ἄλλους ποὺ θὰ ἔρχωνται ἐδῶ. Ἔτσι θ’
ἀναγκαστῶ ν’ ἀφήσω τὸν τόπο τοῦτο, ποὺ δὲν θὰ εἶναι πιὰ ἔρημος, καὶ
νὰ βρῷ ἄλλον ἀπόκρυφο.
Ὅταν πῆρε τὴν ἀπάντηση αὐτὴ ὁ Θεόφιλος, δὲν ἐπεχείρησε πιὰ νὰ
ἐνοχλήσῃ τὸν Ὅσιο.
[Ἀπό τό βιβλίο "Σταλαγματιές από την πατερική σοφία", ἀδ. Θεοδώρας Χαμπάκη, Κεφ. Ζ, παρ. 1.90].