Θεῷ παρεσκεύασας ἁγνὸν ὡς δόμον, Σαυτὴν ἄγουσα, Σεμνή, εἰς 
			κατοικίαν. 
			Παρασκευὴν ἔκτανεν εἰκάδι χαλκὸς ἐν ἕκτῃ.
			  
	 | 
			
			  | 
			
			Ἦχος α’. 
			Τὴν σπουδήν σου τῇ κλήσει κατάλληλον, ἐργασαμένη 
			φερώνυμε, τὴν ὁμώνυμόν σου πίστιν εἰς κατοικίαν κεκλήρωσαι, 
			Παρασκευὴ ἀθλοφόρε· ὅθεν προχέεις ἰάματα, καὶ πρεσβεύεις ὑπὲρ τῶν 
			ψυχῶν ἡμῶν.
			
			 | 
			
			  | 
			
			Ἦχος δ’. Ἐπεφάνης σήμερον. Τὸν ναόν σου πάνσεμνε, ὡς ἱατρεῖον 
			ψυχικὸν εὑράμενοι, ἐν τούτῳ πάντες οἱ πιστοί, μεγαλοφώνως τιμῶμέν 
			σε, Ὁσιομάρτυς Παρασκευὴ ἀοίδιμε. |