Θεῷ παρεσκεύασας ἁγνὸν ὡς δόμον, Σαυτὴν ἄγουσα, Σεμνή, εἰς
κατοικίαν.
Παρασκευὴν ἔκτανεν εἰκάδι χαλκὸς ἐν ἕκτῃ.
|
|
Ἦχος α’.
Τὴν σπουδήν σου τῇ κλήσει κατάλληλον, ἐργασαμένη
φερώνυμε, τὴν ὁμώνυμόν σου πίστιν εἰς κατοικίαν κεκλήρωσαι,
Παρασκευὴ ἀθλοφόρε· ὅθεν προχέεις ἰάματα, καὶ πρεσβεύεις ὑπὲρ τῶν
ψυχῶν ἡμῶν.
|
|
Ἦχος δ’. Ἐπεφάνης σήμερον. Τὸν ναόν σου πάνσεμνε, ὡς ἱατρεῖον
ψυχικὸν εὑράμενοι, ἐν τούτῳ πάντες οἱ πιστοί, μεγαλοφώνως τιμῶμέν
σε, Ὁσιομάρτυς Παρασκευὴ ἀοίδιμε. |