43 ἡμέρας πρό τοῦ Πάσχα, τό πρῶτο Σάββατο τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς, ἑορτάζεται ἡ μνήμη τοῦ διά τῶν κολλύβων θαύματος τοῦ Ἁγίου Μεγαλομάρτυρος Θεοδώρου τοῦ Τήρωνος, μαρτυρήσαντος ἐπί Μαξιμιανοῦ καί Μαξιμίνου τό 297 μ.Χ.
Κατά τήν ἑορτήν ταύτην ἡ Ἐκκλησία ἀναμιμνῄσκεται τό γεγονός ὅτι ὁ ἅγιος οὗτος μεγαλομάρτυς Θεόδωρος ὁ Τήρων ἐνεφανίσθη ἐν ὀνείρῳ εἰς τόν Ἀρχιεπίσκοπον Κωνσταντινουπόλεως Εὐδόξιον καί τόν ἐπληροφόρησεν ὅτι ὁ Ἰουλιανός ὁ Παραβάτης εἶχε ἀναμείξει τά τρόφιμα τῆς Α’ ἑβδομάδος τῶν Νηστειῶν μέ αἷμα εἰδωλοθύτων, διά νά μολύνῃ τούς νηστεύοντας Χριστιανούς. Ὁ Ἅγιος προέτρεψε νά μήν φάγουν οἱ Χριστιανοί ἐξ αὐτῶν, ἀλλά νά φάγουν κόλλυβα, ἤτοι ἑβρασμένον σῖτον, ὅπερ καί ἐγένετο καί οὕτω οἱ Χριστιανοί ἀπέφυγαν τόν μολυσμόν καί ὕμνησαν τόν Ἅγιον Θεόδωρον διά κολλύβων τό Σάββατον τῆς Α’ ἑβδομάδος τῶν Νηστειῶν.